In sub-Sahara Afrika wordt toerisme steeds vaker gezien als deel van de oplossing voor het verlies aan biodiversiteit en toenemende armoede. In deze rede wordt zowel theoretisch (met behulp van actor-netwerk theorie) als empirisch ingegaan op de verschillende institutionele arrangementen in landen als Kenya, Zuid-Afrika en Namibia waarmee wordt geëxperimenteerd om toerisme te combineren met natuurbescherming en armoedebestrijding. De rede wordt afgesloten met een onderzoek agenda.