In het kader van de Earth Summit in Rio de Janeiro in Brazilië heeft de Nederlandse regering in 1994 drie bilaterale Verdragen inzake Duurzame Ontwikkeling (DOV) (ofwel: Sustainable Development Agreements (SDA's)) ondertekend met de regeringen van Benin, Bhutan en Costa Rica. Deze verdragen hadden twee doelen: het bevorderen van duurzame ontwikkeling en het tot stand brengen van een nieuw patroon van relaties tussen een land uit het noorden en drie landen uit het zuiden. De Verdragen waren gebaseerd op drie principes: wederkerigheid, gelijkwaardigheid en participatie.
Toerisme was een van de drie programma's onder het DOV tussen Costa Rica en Nederland. Dit programma heeft een kleine, maar belangrijke, rol gespeeld in de discussie over de ontwikkeling van duurzaam toerisme. De belangrijkste lessen zijn in 2002 ook gepresenteerd op de Ecotourism Summit in Quebec door middel van een cd-rom.
Resultaten van DOV projecten zijn vastgelegd in publicaties over onder andere toerisme en biodiversiteit en case studies in Costa Rica en op Texel. In een van de projecten is ook geprobeerd het aanbod van kleinschalige ondernemers in Costa Rica op te nemen in de reizen georganiseerd door de Nederlandse reisorganisatie De Boer & Wendel, destijds onderdeel van TUI Nederland.
In 1995 werden twee technische commissies voor duurzaam toerisme opgericht. In deze commissies waren de particuliere sector, de publieke sector en ngo’s vertegenwoordigd, evenals universiteiten. In mei 1997 publiceerden de twee technische commissies in Costa Rica en Nederland een programma voor duurzaam toerisme Costa Rica-Nederland 1997-2000. In het programma werden drie hoofdonderwerpen geïdentificeerd: Criteria en accreditatie; Toerisme als instrument voor gemeenschapsontwikkeling; Professionalisering. In april 1998 werd het Programma Duurzaam Toerisme vertaald in een beknopter Actieplan, waarin de bijdrage van toerisme aan gemeenschapsontwikkeling centraal stond.
In 2003 werd een doorstart gemaakt, waarbij ook Bhutan en Benin betrokken werden. Nieuwe voorstellen werden besproken tijdens een conferentie op Texel, in november 2004. Vijfentwintig deelnemers, vertegenwoordigers van de vier sectoren uit de vier DOV-landen bespraken daar vervolgacties. Besloten werd om een Global Partnership for Sustainable Development te starten, dat moest worden gekoppeld aan het programma Sustainable Tourism – Eliminating Poverty (STEP) van de SNV Netherlands Development Organization en de UN World Tourism Organisation (UNWTO), die in hetzelfde jaar een Memorandum of Understanding hadden ondertekend in Den Haag.
Wat echter begon als een interessant experiment was slechts gedeeltelijk succesvol. Ten eerste kreeg het niet de steun vanuit de Nederlandse overheid die het nodig had om te floreren. Als gevolg daarvan verliepen de goedkeuringen van projecten traag en gecompliceerd. Bovendien haakten vooral Nederlandse particuliere toerisme organisaties niet aan, deels vanwege bovengenoemde institutionele barrières en deels vanwege gebrek aan belangstelling. Nadat de Nederlandse overheid zich in 2005 terugtrok uit de DOVs hebben met name Costa Rica en Bhutan daarna nog jarenlang samengewerkt op het terrein van duurzaam toerisme.